Organizacja prestiżowego konkursu będącego medialnym wydarzeniem

"Analizując całokształt ocenianej sprawy można uznać, że wydatki poniesione w ramach działań podjętych w celu organizacji Konkursu realizują cel wymieniony w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT w sposób pośredni. Wydarzenia związane z Konkursem w różnorodny sposób przedstawiają samą Spółkę i przedmiot jej działalności. Wnioskodawca podkreśla, że realizacja Konkursu to duże, medialne wydarzenia (...). (...)

Natomiast, spełnienie przesłanek z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jest niewystarczające dla kwalifikacji podatkowej wydatków, gdyż należy jeszcze dokonać ich analizy pod kątem wyłączeń zawartych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Przede wszystkim należy mieć na uwadze przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodu kosztów reprezentacji, w szczególności wydatków poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Odnosząc się do kwestii podatkowych związanych z wydatkami poniesionymi na reklamę, wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym poglądem przez reklamę rozumie się działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych, zalet technicznych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach, spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia. Jednocześnie zauważyć należy, że można rozróżnić reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy). Dokonując zatem oceny zakresu pojęciowego »reprezentacji« i »reklamy« wywieść z powyższego należy, że reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania i rozpowszechniania wizerunku podatnika, jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama dotyczy działań zmierzających przede wszystkim do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy. Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Ponieważ ustawa o CIT nie zawiera definicji reprezentacji należy dokonać analizy tego pojęcia w oparciu o wykładnię wypracowaną przez judykaturę. Zinterpretowania pojęcia »reprezentacji« na potrzeby art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT podjął się m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku wydanym w składzie siedmiu sędziów 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Stanowisko NSA powtórzył Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 25 listopada 2013 r., znak: DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521. Zarówno NSA jak i Minister Finansów podkreślili potrzebę dokonywania każdorazowo indywidualnej oceny wydatków w zależności okoliczności danej sprawy.

Taka indywidualna ocena powinna mieć miejsce także w przedmiotowej sprawie. Przy jej dokonywaniu Organ ma na uwadze główne tezy z wyroku NSA. I tak, jak zauważa Sąd, »Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. (...). Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności. W tym celu należy odwołać się do etymologii tego terminu. Wyraz »reprezentacja« pochodzi od łacińskiego »repraesentatio« oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że »reprezentacja« w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu.«

Biorąc pod uwagę charakter i cel opisanych we wniosku działań, należy uznać, że większość z nich nosi znamiona reprezentacji, której wyłączenie z kosztów podatkowych przewiduje art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Jak wskazuje sam Wnioskodawca, działania podjęte w ramach realizacji Konkursu mają wyraźnie określony (...). Uroczystości mają często podniosły charakter poprzez wybór miejsca, w którym się odbywają oraz uczestnictwo w nich przedstawicieli władz samorządowych i rządowych. (...) Wydarzenia odbywają się w obecności mediów i mają za zadanie uwypuklić profesjonalizm i zasobność Spółki, która potrafi dzielić się osiągniętym zyskiem z potrzebującymi.

Przedstawiona powyżej argumentacja powoduje, że do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca nie może zaliczyć poniesionych przez Spółkę z grupy wydatków na realizację Konkursu".

(interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 listopada 2022 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.805.2022.1.JG)