Otrzymanie przez płatnika certyfikatu rezydencji po terminie odprowadzenia podatku
W 2022 r. spółka z o.o. co miesiąc wypłaca kontrahentowi zagranicznemu należności, od których ma obowiązek pobrać podatek u źródła. Wystąpiła do niego o udokumentowanie certyfikatem rezydencji miejsca siedziby dla celów podatkowych. Kontrahent przedłoży jej certyfikat po wypłacie pierwszego wynagrodzenia. Czy w sytuacji gdy w terminie odprowadzania podatku od styczniowej wypłaty spółka nie była w posiadaniu jego certyfikatu rezydencji, mogła naliczyć i odprowadzić podatek z zastosowaniem stawki określonej w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania?
Spółka mogła zastosować stawkę podatku wynikającą z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, pomimo nieposiadania w momencie dokonywania wypłaty należności certyfikatu rezydencji potwierdzającego miejsce siedziby podatnika.
Postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania pozwalają płatnikom na obniżenie podatku u źródła w Polsce od płatności z tytułu dywidend, odsetek i należności licencyjnych na rzecz nierezydentów. Muszą oni jednak spełniać określone wymogi formalne, w szczególności posiadać certyfikat rezydencji zagranicznego kontrahenta.
Certyfikat rezydencji podatkowej to zaświadczenie potwierdzające dla celów podatkowych miejsce siedziby podatnika, wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika (art. 4a pkt 12 updop).
W przypadku certyfikatu rezydencji zawierającego konkretny okres ważności, możliwe jest stosowanie postanowień umowy przez wskazany w nim okres ważności. Natomiast w odniesieniu do certyfikatów rezydencji niezawierających okresu ich ważności należy kierować się art. 26 ust. 1i-1l updop. Przepisy te stanowią, że w przypadku przedłożenia płatnikowi certyfikatu rezydencji bez wskazanego okresu jego ważności, płatnik przy poborze podatku uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania. Jeżeli jednak w tym okresie miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych uległo zmianie, to ma on obowiązek niezwłocznego udokumentowania miejsca siedziby nowym certyfikatem rezydencji. Podatnik, który nie dopełni tego obowiązku, będzie ponosić odpowiedzialność za niepobranie podatku przez płatnika lub pobranie podatku w wysokości niższej od należnej. Unormowania te nie będą miały zastosowania, w przypadku gdy z dokumentów posiadanych przez płatnika (w szczególności z faktury lub umowy) będzie wynikać, że miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych uległo zmianie w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu, a podatnik nie dopełnił obowiązku złożenia nowego certyfikatu.
Udokumentowanie rezydencji podatkowej może nastąpić po dokonaniu płatności. W takim przypadku certyfikat powinien potwierdzać rezydencję podatkową za okres, w którym została dokonana płatność. Taki pogląd potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 19 czerwca 2019 r., nr 0112-KDIL3-1.4011.129.2019.1.AMN. Zatem płatnik może zastosować zwolnienie od podatku bądź stawkę podatku wynikającą z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, powinien przy tym mieć jednak na względzie ryzyko odpowiedzialności na podstawie art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej.
Ponadto możliwe jest zastosowanie przez płatnika regulacji umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli uzyska on od podatnika certyfikat rezydencji odnoszący się do danego roku lub wskazanego okresu, nawet jeśli data wydania i uzyskania tego certyfikatu jest późniejsza niż wynikający z certyfikatu okres obowiązywania. Potwierdzeniem tego stanowiska jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 grudnia 2021 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.543.2021.2.BD.
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PodatekDochodowy.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
|