Podstawa prawna wypłaty ekwiwalentów
Używanie własnej odzieży roboczej i obuwia
W pierwszej kolejności przypomnijmy, że pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy. Jest on zobowiązany chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki (zob. art. 207 § 1 i 2 Kodeksu pracy).
Jednym z obowiązków pracodawcy jest zapewnienie pracownikom nieodpłatnie odzieży i obuwia roboczego, spełniającego wymagania określone w Polskich Normach:
- jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu;
- ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.
Pracodawca może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy (nie dotyczy to jednak stanowisk, na których są wykonywane prace związane z bezpośrednią obsługą maszyn i innych urządzeń technicznych albo prace powodujące intensywne brudzenie lub skażenie odzieży i obuwia roboczego środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi). Pracownikowi używającemu własnej odzieży i obuwia roboczego pracodawca wypłaca ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny. Powyższe wynika z art. 2377 Kodeksu pracy.
Ekwiwalent za pranie odzieży roboczej
Pracodawca jest obowiązany zapewnić odpowiednio pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie odzieży i obuwia roboczego. Jeżeli nie może on zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika. Jest to możliwe pod warunkiem, że pracodawca wypłaci pracownikowi ekwiwalent pieniężny - w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika (zob. art. 2379 § 2 i 3 K.p.). Przyjmuje się, że wysokość ww. ekwiwalentu powinna odpowiadać ponoszonym przez pracownika kosztom prania, obejmującym zużyte środki chemiczne, wodę, prąd, robociznę.
Ekwiwalent za pranie przysługuje w odniesieniu do odzieży i obuwia roboczego dostarczonych przez pracodawcę, a także należących do pracownika.
Powierzanie pracownikowi prania, konserwacji, odpylania i odkażania odzieży i obuwia roboczego, które w wyniku stosowania w procesie pracy uległy skażeniu środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi, jest niedopuszczalne (zob. art. 23710 § 2 K.p.). |
Używanie narzędzi pracownika na potrzeby pracodawcy
Generalnie to pracodawca jest zobowiązany zapewnić pracownikowi narzędzia (sprzęt, materiały), które są mu potrzebne do wykonywania pracy. Niemniej jednak w praktyce mogą mieć miejsce sytuacje, w których pracownik przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy używa własnych narzędzi, a pracodawca wypłaca mu z tego tytułu ekwiwalent.
Ekwiwalent za używanie własnych narzędzi (sprzętu, materiałów) może być wypłacany na podstawie przepisów zakładowych, np. regulaminu wynagradzania, umowy o pracę albo na podstawie odrębnej umowy zawartej między pracownikiem a pracodawcą. Dokument będący podstawą przyznania ww. ekwiwalentu powinien określać rodzaj narzędzi (sprzętu, materiałów), których pracownik będzie używał do celów służbowych, okres ich używania, wysokość ekwiwalentu oraz termin jego wypłaty.
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.Czas-Pracy.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
|