Koszty dochodzenia wierzytelności
Spółka z o.o. zamierza odpisywać jako nieściągalne należności wynikające ze świadczenia usług na rzecz swoich klientów. Odpisane należności będzie zaliczać do kosztów dokumentując ich nieściągalność protokołem stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z ich dochodzeniem będą wyższe od ich wartości. Czy do tej kategorii kosztów należy zaliczyć koszty wynagrodzenia kancelarii prawnej z tytułu obsługi procesu windykacyjnego, ustalone na podstawie ceny stosowanej przez kancelarię, z której usług korzystać będzie spółka?
Wśród dowodów dokumentujących nieściągalność wierzytelności ustawodawca wymienił protokół sporządzany przez podatnika. W ten sposób można udokumentować tylko stosunkowo niewielkie kwoty wierzytelności i to jedynie wówczas, gdy przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne, udokumentowane protokołem sporządzonym przez niego, związane z dochodzeniem wierzytelności, byłyby równe albo wyższe od kwoty wierzytelności.
W protokole należy porównać wielkość wierzytelności z kosztami procesowymi i egzekucyjnymi. W tym celu podatnik powinien ustalić realne koszty procesowe i egzekucyjne, jakie musiałby ponieść w związku z dochodzeniem danej wierzytelności i sporządzić protokół. Przepisy podatkowe nie precyzują tych kosztów.
Podatnik chcący wierzytelność nieściągalną odpisać w koszty na podstawie sporządzonego przez siebie protokołu musi w nim wiarygodnie określić koszty dochodzenia wierzytelności. Bezpiecznym rozwiązaniem jest przyjęcie kosztów wynagrodzenia obsługi kancelarii prawnej (adwokata lub radcy prawnego) w wysokości minimalnego wynagrodzenia, które wynika ze stosownych przepisów, a nie ceny, którą ustala wybrana przez spółkę kancelaria prawna.
W interpretacji indywidualnej z dnia 22 stycznia 2014 r., nr IPPB3/423-871/13-2/GJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za błędne stanowisko wnioskodawcy (banku), który był zdania, że obliczając koszty związane z dochodzeniem wierzytelności, może uwzględnić koszty zewnętrznych usług prawnych, które są wyższe niż minimalne (w rozumieniu przepisów szczególnych). Uzasadniając swoje stanowisko, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że: "Im wyższe kwoty przewidywanych wydatków procesowych i egzekucyjnych zostaną przyjęte przez Bank, tym wyższy będzie limit pozwalający na zaliczenie do kosztów podatkowych wierzytelności nieściągalnych. Dlatego niezwykle ważne jest, aby limit ten nie był ustalany dowolnie, na podstawie wartości, które nie są skalkulowane w oparciu o stosowne przepisy".
Stanowisko organu podatkowego znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 stycznia 2014 r., sygn. akt II FSK 239/12, stwierdził, że: "(...) przy wykładni pojęcia »kosztów procesowych i egzekucyjnych« zawartego w art. 16 ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p. należy odwoływać się do zasad określonych w K.p.c. Pozwala to bowiem ujednolicić zasady ustalania przewidywanych kosztów procesowych i egzekucyjnych eliminując element dowolności. Nie do zaakceptowania bowiem jest sytuacja, gdyby w zależności od cen stosowanych przez poszczególne kancelarie prawnicze w danym regionie Polski jedni podatnicy nieściągalne wierzytelności o tej samej wartości mogliby zaliczyć w koszty uzyskania przychodu, a inni nie. Mogą przecież także istnieć znaczne różnice w poziomie cen usług prawniczych nawet w tej samej miejscowości. Gdyby zatem bezrefleksyjnie zaaprobować stanowisko Skarżącej to mogłaby ona w sposób dowolny powołując się na stosowane ceny rynkowe w uproszczony sposób (protokół) odnosić w koszty nieściągalne wierzytelności".
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PodatekDochodowy.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
|