Zastosowanie właściwej stawki podatku
W 2017 r. obowiązują dwie stawki podatkowe 18% i 32%. To, którą stawkę płatnik zastosuje przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy, zależy od wysokości dochodu osiągniętego przez pracownika w danym zakładzie pracy od początku roku kalendarzowego.
Stawkę podatku w wysokości 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu stosuje się za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, tj. w 2017 r. kwotę 85.528 zł (art. 32 ust. 1 pkt 1 updof).
Natomiast stawkę podatku w wysokości 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu stosuje się za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę 85.528 zł (art. 32 ust. 1 pkt 2 updof).
Aby zastosować stawkę w prawidłowej wysokości, płatnik musi więc na bieżąco sprawdzać wysokość dochodu osiągniętego przez podatnika od początku roku. Przy czym pod uwagę bierze się tylko wysokość dochodu osiągniętego w danym zakładzie pracy.
Przykład
W okresie od stycznia do kwietnia 2017 r. dochód pracownika wyniósł 86.000 zł, przekraczając w kwietniu górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, tj. 85.528 zł. W kwietniu zakład pracy obowiązany jest pobrać pracownikowi zaliczkę na podatek w wysokości 18% dochodu miesięcznego. Natomiast obowiązek poboru zaliczki według 32% stawki podatku nastąpi od maja 2017 r. |
Gdy dochód pracownika w 2017 r. przekroczy 85.528 zł, płatnik z mocy prawa ma obowiązek poboru zaliczki na podatek według 32% stawki podatku. Przy czym do poboru zaliczki według 32% stawki nie dojdzie, jeżeli pracownik złoży płatnikowi oświadczenie, w których wskaże że za 2017 r.:
- zamierza opodatkować dochody łącznie z małżonkiem bądź na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci,
- jego przewidywane, określone w oświadczeniu dochody przekroczą 85.528 zł, a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej lub dochody małżonka mieszczą się w niższym przedziale skali podatkowej.
Wówczas zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu. Tak wynika z art. 32 ust. 1a pkt 2 updof.
Pracownik ma możliwość złożenia takiego oświadczenia w każdym czasie. Zakład pracy obowiązany jest pobierać zaliczki wynikające z tego oświadczenia począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostało ono złożone.
W razie zmiany stanu faktycznego upoważniającego do obniżki zaliczek lub utraty możliwości do opodatkowania dochodów w sposób preferencyjny, pracownik jest zobowiązany poinformować o tym zakład pracy. Wówczas zakład pracy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik przestał spełniać warunki do obniżki zaliczek, powraca do ogólnych zasad ich obliczania.
Wspomniane oświadczenie nie wywiera skutków w latach następnych, co oznacza, że pracownik, który chce, aby zakład pracy stosował mu preferencyjne zasady obliczania zaliczek w kolejnych latach, powinien oświadczenie takie składać corocznie.
Zasadą jest, że stawkę 32% stosuje się przy obliczaniu zaliczek za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód pracownika uzyskany u danego pracodawcy od początku roku przekroczył kwotę 85.528 zł. Przy czym pracownik może złożyć pracodawcy wniosek o pobór zaliczki według stawki 32% zanim jego dochody uzyskane u danego pracodawcy przekroczą kwotę 85.528 zł. Wówczas płatnik (zakład pracy) zamiast stawki 18% stosuje stawkę 32%. Taka możliwość wynika z art. 41a updof.
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PodatekDochodowy.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
|