Pierwsza opłata leasingowa w leasingu operacyjnym
W przypadku leasingu, który dla celów podatkowych kwalifikowany jest jako leasing operacyjny, pierwsza (wstępna) opłata leasingowa podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów korzystającego (leasingobiorcy) na zasadach przewidzianych dla tzw. kosztów pośrednich (inaczej jest w przypadku leasingu finansowego, gdy przedmiot leasingu stanowi środek trwały u leasingobiorcy, a ww. opłata zwiększa wartość początkową tego środka trwałego). Opłaty tej nie można bowiem przypisać do konkretnego przychodu, wiąże się ona raczej z całokształtem prowadzonej działalności gospodarczej.
Koszty pośrednie są zasadniczo potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli dotyczą one okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, wówczas stanowią one koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (zob. art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP i odpowiednio art. 22 ust. 5c ustawy o PDOF).
Z kolei u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów datą poniesienia kosztu podatkowego jest generalnie dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu (art. 22 ust. 6b ustawy o PDOF).
Obecnie zarówno organy podatkowe, jak i sądy administracyjne prezentują pogląd, że wstępna opłata leasingowa (pierwsza opłata leasingowa, czynsz inicjalny), mająca charakter samoistny i bezzwrotny, nieprzypisana do poszczególnych rat leasingowych uiszczanych w trakcie trwania umowy, warunkująca zawarcie umowy leasingu, stanowi koszt jednorazowy w dacie poniesienia i nie trzeba jej rozliczać w kosztach podatkowych proporcjonalnie do czasu trwania umowy leasingu (w przeszłości kwestia ta wzbudzała wiele kontrowersji). Tak przykładowo uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 30 sierpnia 2016 r., nr IBPB-1-1/4510-162/16-1/ESZ. W interpretacji tej czytamy:
"(...) Co do zasady, opłaty wstępne, mają zazwyczaj charakter opłat samoistnych bezzwrotnych, nieprzypisanych do poszczególnych rat leasingowych, natomiast ich poniesienie jest warunkiem koniecznym do realizacji umowy leasingu. Opłaty takie wnosi leasingobiorca zanim leasing zostanie uruchomiony i to właśnie od ich wniesienia zależy, czy do leasingu w ogóle dojdzie. W przypadku, gdy w umowie leasingu nie znajduje się zapis, zgodnie z którym opłaty te są opłatami na poczet usługi wykonywanej przez okres jej trwania, to należy je uznać za koszt jednorazowy, w momencie poniesienia. Nie ma wówczas podstaw, by traktować je jako koszt, który dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy. Taka kwalifikacja oznaczałaby, że nie ma żadnej różnicy między opłatami wstępnymi a jednorazową płatnością z tytułu świadczenia usługi leasingu za cały okres trwania tej umowy uiszczoną z góry. Fakt, że opłaty wstępne są warunkiem zawarcia umowy leasingu, nie musi oznaczać, że dotyczą one całego okresu trwania umowy. (...)"
W przypadku leasingu, który dla celów bilansowych (podobnie jak dla celów podatkowych) kwalifikowany jest jako operacyjny, pierwsza (wstępna) opłata leasingowa odnoszona jest bezpośrednio w koszty (a nie poprzez odpisy amortyzacyjne - jak to ma miejsce w leasingu finansowym). Opłata ta przypisywana jest (zgodnie z zasadą memoriału) do okresu, którego dotyczy, niezależnie od terminu jej zapłaty.
Krajowe Standardy Rachunkowości, w tym KSR nr 5, dostępne są w serwisie www.przepisy.gofin.pl w dziale Rachunkowość |
W ustawie o rachunkowości brak jest regulacji, które wskazywałyby, w jaki sposób ewidencjonować w księgach rachunkowych wstępną opłatę leasingową. Kwestia ta została natomiast uregulowana w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 5 "Leasing, najem i dzierżawa" (KSR nr 5).
Z regulacji zawartych w tym standardzie (w pkt IV.1) wynika, że wstępną opłatę leasingową ustala się metodą liniową, w jednakowej wysokości i zalicza równomiernie do kosztów poszczególnych miesięcy lub kwartałów objętych okresem leasingu. Jeśli jednak inny sposób rozłożenia opłat leasingowych lepiej odzwierciedla rozkład w czasie korzyści czerpanych przez korzystającego z przedmiotu umowy, to może on być także stosowany.
Omawiana opłata może być rozliczana w czasie za pośrednictwem konta 64-0 "Czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów". Ewidencja księgowa takiej opłaty może wyglądać np. następująco:
- Wn konto 30 "Rozliczenie zakupu" - wartość netto opłaty, - Wn konto 22-1 "VAT naliczony i jego rozliczenie" - podlegający odliczeniu VAT naliczony, - Ma konto 24 "Pozostałe rozrachunki" - wartość brutto opłaty. |
Rozliczenie opłaty wstępnej:
- Wn konto 40-2 "Usługi obce", Ma konto 30. |
Zarachowanie opłaty wstępnej do kosztów:
a) zarachowanie kosztu do rozliczania w czasie: |
- Wn konto 64-0 "Czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów", - Ma konto 49 "Rozliczenie kosztów"; |
b) zarachowanie części (raty) opłaty wstępnej do kosztów danego miesiąca: |
- Wn konto 55 "Koszty zarządu" lub konto 52-7 "Koszty sprzedaży" albo inne konto zespołu 5, - Ma konto 64-0 |
Jednostka może zastosować również (w ramach przyjętych zasad (polityki) rachunkowości) inny sposób rozliczania wstępnej opłaty leasingowej, tj. może zaliczyć ją do kosztów bilansowych jednorazowo. Jest to możliwe pod warunkiem, że nie wpłynie to negatywnie na jasne i rzetelne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej jednostki oraz na jej wynik finansowy (zob. art. 4 ust. 4 ustawy o rachunkowości).
Faktura dokumentująca taką opłatę może zostać wówczas zaksięgowana np.:
- Wn konto 30 - wartość netto opłaty plus niepodlegająca odliczeniu kwota VAT naliczonego, - Wn konto 22-1 - podlegający odliczeniu VAT naliczony, - Ma konto 24 - wartość brutto opłaty. |
Zarachowanie opłaty wstępnej jednorazowo do kosztów:
- Wn konto 40-2, Ma konto 30 |
i równolegle: |
- Wn konto 55 lub konto 52-7 albo inne konto zespołu 5, Ma konto 49. |