VAT nieodliczony z winy podatnika
Gdy podatnik utracił prawo do obniżenia VAT należnego o naliczony VAT na skutek nieprzestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to naliczonego VAT nie może uwzględnić w kosztach podatkowych. |
Z uzasadnienia
"(...) w myśl art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) tiret drugi u.p.d.o.f., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Jak słusznie wskazano w zaskarżonym wyroku powyższe uregulowanie należy interpretować w powiązaniu z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Odmienny przy tym jest przedmiot obydwu podatków. Podatek od towarów i usług jest powszechnym podatkiem obrotowym netto (od wartości dodanej). Zasadniczą cechą tego podatku jest prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług. Skoro podatnikowi, co do zasady przysługuje to uprawnienie, to racjonalne jest uregulowanie o wyłączeniu z kategorii kosztów uzyskania przychodów w ramach podatku dochodowego, podatku od towarów i usług uiszczonego przy nabyciu towarów. Podatnik będzie mógł bowiem, dokonać obniżenia podatku naliczonego od podatku należnego.
Odmienna sytuacja zachodzi, gdy przepisy ustawy o podatku od towarów i usług pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Wówczas racjonalne jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów podatku naliczonego przy nabyciu towarów, albowiem kwota tego podatku nie zostanie zwrócona podatnikowi. Natomiast w sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego, lecz uprawnienie to utracił na skutek nieprzestrzegania rygorów przewidzianych w ustawie o podatku od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do zaliczenia tego podatku do kosztów uzyskania przychodów (por. wyrok WSA w Łodzi z dnia 8 kwietnia 2004 r., I SA/Łd 599/03). Taka właśnie sytuacja była przedmiotem interpretacji w rozpoznawanej sprawie. Skarżący jako czynny podatnik VAT był uprawniony do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o ryczałtowy zwrot podatku od nabywanych od rolnika ryczałtowego produktów rolnych, ale na skutek niedopełnienia obowiązków wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług uprawnienie to utracił. Nie daje mu to jednak do przyjęcia, że w takiej sytuacji podatek naliczony stanowi koszt uzyskania przychodu.
Reasumując, należy przyjąć, że art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) tiret drugi u.p.d.o.f. będzie miał zastosowanie, gdy podatnikowi w ogóle nie przysługiwało prawo odliczenia, a nie w sytuacji, gdy prawo to (z jakichkolwiek względów) utracił (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Komentarz, Warszawa 2006, s. 807).
Zatem skoro w rozpoznawanej sprawie utrata przez skarżącego prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikała z naruszenia przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie formy zapłaty należności na rzecz rolnika ryczałtowego, to dokonana interpretacja zasadnie zaakceptowana przez sąd I instancji, słusznie wskazała, że brak jest podstaw prawnych do przyjęcia, że podatek naliczony stał się kosztem uzyskania przychodu".
(wyrok NSA z 3 marca 2016 r., sygn. akt II FSK 212/14)
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PodatekDochodowy.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
|