Przychód pracownika
Co do zasady, każde świadczenie, jakie pracownik uzyskuje od pracodawcy w związku z łączącym go z nim stosunkiem pracy, stanowi dla tego pracownika przychód ze stosunku pracy. Jak bowiem wynika z art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF, za przychody ze stosunku pracy uważa się nie tylko wynagrodzenie zasadnicze, ale także m.in. świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, czy też wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Zgodnie z art. 12 ust. 2a-2c ustawy o PDOF, wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:
1) 250 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika do 1.600 cm3,
2) 400 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1.600 cm3.
Gdy pracownik nieodpłatnie wykorzystuje samochód służbowy do celów prywatnych przez część miesiąca, to wartość świadczenia ustala się za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 ww. kwot.
W niektórych przypadkach przychód podatkowy powstanie mimo, że pracownik płaci za wykorzystanie samochodu do celów prywatnych. Będzie tak, jeśli płacona przez niego kwota nie przekracza ww. limitów.
UWAGA! Jeśli świadczenie przysługujące pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych jest częściowo odpłatne, to przychodem pracownika jest różnica pomiędzy wartością ustaloną według ww. zasad i odpłatnością ponoszoną przez pracownika.
To oznacza, że jeżeli pracownik zapłaci za używanie samochodu służbowego kwotę niższą niż ww. limity, to różnica będzie jego przychodem. Gdy natomiast pracownik zapłaci kwotę równą lub wyższą od powyższych limitów, wówczas nie powstanie u niego przychód.
| Przykład 1
Załóżmy, że w styczniu 2016 r. pracownik nieodpłatnie wykorzystywał do celów prywatnych samochód służbowy o pojemności silnika 1.900 cm3 przez 18 dni. W związku z tym, pracownik uzyska przychód z tego tytułu w wysokości 240 zł (400 zł × 18/30). |
| Przykład 2
Przyjmijmy dane z poprzedniego przykładu, z tą różnicą, że za wykorzystywanie tego pojazdu do celów prywatnych pracownik ten zapłacił (został obciążony przez pracodawcę) kwotę 180 zł, a wykorzystanie pojazdu do celów prywatnych trwało cały miesiąc. W związku z tym pracownik uzyska przychód w wysokości 220 zł (400 zł - 180 zł). |
| Przykład 3
Przyjmijmy dane z poprzedniego przykładu, z tą różnicą, że pracownik zapłacił za używanie samochodu służbowego (został obciążony) kwotę 400 zł. Ponieważ w tym przypadku różnica między wartością świadczenia a kwotą zapłaconą przez pracownika wyniosła 0, pracownik ten nie uzyskał przychodu. |
| Przykład 4
Przyjmijmy dane z pierwszego przykładu, z tą różnicą, że samochód służbowy był przez pracownika wykorzystywany do celów prywatnych w styczniu br. przez 15 dni, a za wykorzystywanie tego pojazdu do celów prywatnych pracownik zapłacił 120 zł. A zatem pracownik uzyskał przychód w wysokości 80 zł [(400 zł × 15/30) - 120 zł]. |
Należy mieć na uwadze, że wskazane wyżej limity (tj. odpowiednio 250 zł i 400 zł) dotyczą wyłącznie udostępnienia pracownikom służbowych samochodów do celów prywatnych. Kwoty te nie obejmują natomiast wartości paliwa zakupionego przez pracodawcę, a wykorzystanego do prywatnych jazd pracowników. Wartość takiego paliwa stanowi dla pracownika przychód w wysokości ceny zakupu paliwa poniesionej przez pracodawcę. Takiego wyjaśnienia udzieliło Ministerstwo Finansów w piśmie z 16 grudnia 2014 r., będącym odpowiedzią na zapytanie naszego Wydawnictwa:
"(...) nieodpłatne świadczenie pracodawcy polegające na umożliwieniu wykorzystania paliwa zakupionego przez pracodawcę do celów prywatnych jest odrębnym świadczeniem, którego wartość należy określić stosując cenę zakupu paliwa poniesioną przez pracodawcę (art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)."
Gdyby natomiast pracownik zwracał pracodawcy kwotę stanowiącą równowartość ceny paliwa zużytego przez niego do wyjazdów prywatnych, wówczas nie powstałby u niego przychód podatkowy.
Jeśli w związku z używaniem samochodu służbowego do celów prywatnych pracownik uzyskuje przychód (mimo, że w części zapłaci za to używanie), to kwotę tego przychodu pracodawca dolicza do innych przychodów uzyskanych przez tę osobę w danym miesiącu ze stosunku pracy. Od łącznej kwoty tych przychodów pracodawca ma obowiązek (jako płatnik) obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, tj. zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 32 i 38 ustawy o PDOF.
Warto w tym miejscu wskazać, że odmienne stanowisko (od poglądu prezentowanego przez Ministerstwo Finansów) wyraził WSA we Wrocławiu w wyroku z 23 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 1595/15 uznając, że koszt paliwa zużytego do celów prywatnych nie powinien być doliczany do przychodu pracownika.
Na dzień oddania niniejszego dodatku do druku ww. wyrok pozostaje nieprawomocny, przy czym należy się spodziewać jego zaskarżenia do NSA. Tym niemniej rozstrzygnięcie WSA wskazuje, że zasadność ustalania przychodu u pracowników w omawianym zakresie nie jest jednoznacznie przesądzona.
| Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
| www.AutowFirmie.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
z obszernym komentarzem »
Firma »
Aplikacja mobilna dla Księgowych »
Księgowego,Kadrowego,VAT »
Serwisy internetowe »
Pobierz darmową aplikację »
Posłuchaj »
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
| ||||||||||||
|
||||||||||||