Nowa definicja niewypłacalności
Wciąż obowiązuje zasada, że upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny. Wydłużony do 30 dni został termin na zgłoszenie w sądzie wniosku o ogłoszenie upadłości. Termin ten, tak jak dotychczas, liczony jest od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości, tj. od momentu wystąpienia niewypłacalności dłużnika.
Jednakże w istotny sposób zmodyfikowana została definicja niewypłacalności. Od 1 stycznia 2016 r. dłużnika uważa się za niewypłacalnego, jeżeli utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych (art. 11 ust. 1 Prawa upadłościowego). Jednocześnie wprowadzone jest domniemanie, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w ich wykonaniu przekracza trzy miesiące.
Co do drugiej przesłanki niewypłacalności, tj. nadmiernego zadłużenia, została ona gruntownie zmieniona. Co więcej, ograniczony został krąg jej adresatów (patrz ramka "Definicja stanu niewypłacalności w zakresie..."). Dodatkowo wprowadzone zostało ogólne uprawnienie dla sądu, który będzie mógł oddalić wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli nie będzie zagrożenia utraty przez dłużnika zdolności do wykonywania jego wymagalnych zobowiązań pieniężnych w niedługim czasie.
Poza tym uchylony został art. 12 ustawy. Natomiast wprowadzona jest nowa regulacja, zgodnie z którą sąd oddali wniosek o ogłoszenie upadłości złożony przez wierzyciela, jeżeli dłużnik wykaże, że wierzytelność ma w całości charakter sporny, a spór zaistniał między stronami przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości.
Definicja stanu niewypłacalności w zakresie przesłanki nadmiernego zadłużenia od 1 stycznia 2016 r.
Dłużnik będący osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, jest niewypłacalny także wtedy, gdy jego zobowiązania pieniężne* przekraczają wartość jego majątku**, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące.
* do zobowiązań pieniężnych nie wlicza się zobowiązań przyszłych, w tym zobowiązań pod warunkiem zawieszającym oraz zobowiązań wobec wspólnika albo akcjonariusza z tytułu pożyczki lub innej czynności prawnej o podobnych skutkach, o których mowa w art. 342 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo upadłościowe. ** do majątku dłużnika nie wlicza się składników niewchodzących w skład masy upadłości. Domniemywa się, że zobowiązania pieniężne dłużnika przekraczają wartość jego majątku, jeżeli zgodnie z bilansem jego zobowiązania, z wyłączeniem rezerw na zobowiązania oraz zobowiązań wobec jednostek powiązanych, przekraczają wartość jego aktywów, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące. WAŻNE: Przesłanka nadmiernego zadłużenia od 1 stycznia 2016 r. nie ma zastosowania do handlowych spółek osobowych, w których co najmniej jednym wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem jest osoba fizyczna. Przykładowo przesłanka ta nie ma zastosowania do spółki jawnej osób fizycznych. Natomiast ma zastosowanie do spółki komandytowej, której jedynym komplementariuszem jest spółka z o.o. |
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PoradyPodatkowe.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
|