Tryb uzyskania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych

Stosowanie w praktyce nowych regulacji podatkowych często staje się wyzwaniem dla podatników i osób zajmujących się ich rozliczeniami podatkowymi. Pomocne mogą okazać się indywidualne interpretacje przepisów podatkowych.

Zakres wyjaśnień

Indywidualne interpretacje przepisów podatkowych wydaje, na wniosek zainteresowanego, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Wyjaśnienia mogą dotyczyć stanu faktycznego - sytuacji już zaistniałej lub zdarzenia przyszłego - sytuacji, która nie miała miejsca, ale wystąpi lub może wystąpić. Pytać można o przepisy ustaw podatkowych oraz wydawanych na ich podstawie aktów wykonawczych, postanowienia ratyfikowanych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Polskę innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej. Wniosek może dotyczyć nie tylko obowiązujących przepisów prawnych, ale także już uchwalonych i opublikowanych, które jeszcze nie weszły w życie z powodu vacatio legis.

Wiele kwestii zostało jednak wyłączonych z zakresu indywidualnych interpretacji podatkowych, np. regulacje dotyczące stosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania. Precyzuje to art. 14b Ordynacji podatkowej. Stanowisko administracji skarbowej w niektórych z tych spraw można uzyskać, korzystając z innych narzędzi, np. opinii zabezpieczających (patrz tabela). Indywidualnej interpretacji podatkowej nie uzyska się w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub celno-skarbowej, a także gdy sprawa została rozstrzygnięta co do istoty przez organ podatkowy w decyzji lub postanowieniu. Nie zostanie ona ponadto wydana w zakresie uzgodnionym w porozumieniu podatkowym albo inwestycyjnym.

Opis sprawy

Wniosek o wydanie interpretacji podatkowej może być złożony przez jednego wnioskodawcę (ORD-IN) albo wspólnie z wieloma osobami lub podmiotami uczestniczącymi w tym samym stanie faktycznym albo mającymi uczestniczyć w tym samym zdarzeniu przyszłym (ORD-WS z ORD-WS/B).

Wnioskodawca ma obowiązek wyczerpująco opisać sytuację, w związku z którą pojawiły się wątpliwości interpretacyjne. Konieczne jest także zaprezentowanie przez niego własnego stanowiska w przedmiocie oceny prawnej przedstawionej sytuacji. Wynika to z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej. Opis sprawy zawarty we wniosku to jedyna faktyczna podstawa wydania indywidualnej interpretacji podatkowej. Wnioskodawca nie przedkłada dowodów potwierdzających prawdziwość podanych informacji, np. umów, faktur, map. Dyrektor KIS nie prowadzi postępowania wyjaśniającego i dowodowego - porusza się wyłącznie w ramach przedstawionego mu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca, który poda błędny lub nieprecyzyjny opis, musi liczyć się z ryzykiem nieuzyskania ochrony wynikającej z zastosowania otrzymanych wyjaśnień. Interpretacja podatkowa wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy pokrywa się z opisem podanym we wniosku.

Dyrektor KIS może jedynie, jeżeli uzna opis za niewyczerpujący, wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w trybie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej. Ma przy tym prawo żądać uzupełnienia wniosku jedynie o takie elementy, bez których nie jest możliwe stwierdzenie, czy stanowisko przedstawione we wniosku i ocena prawna są prawidłowe czy błędne. Elementy te powinny być precyzyjnie wskazane w wezwaniu, z wyjaśnieniem, dlaczego ich brak uniemożliwia wydanie interpretacji przepisów podatkowych. Konsekwencją nieusunięcia braków w wyznaczonym terminie jest pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia.

Opłata za wniosek

Wniesienie wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej wiąże się z obowiązkiem uiszczenia opłaty. Należy ją wpłacić na rachunek bankowy KIS w ciągu 7 dni od dnia złożenia wniosku.

Opłata wynosi 40 zł. Taką kwotę trzeba uiścić od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Opłatę za wspólny wniosek ustala się w ten sposób, że iloczyn ustawowej opłaty za złożenie wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej (40 zł) i sumę odrębnych sytuacji przedstawionych we wniosku (stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych) trzeba przemnożyć przez liczbę zainteresowanych. Przykładowo w przypadku, gdy 3 osoby składają wniosek dotyczący jednej sprawy, trzeba uiścić 120 zł (40 zł × 1 × 3).