Ustalenie statusu małego podatnika dla wspólników w spółce cywilnej

Z uzasadnienia

"Z uzasadnienia zaskarżonej interpretacji indywidualnej wynika następujący stan faktyczny. Strona złożyła wspólny wniosek z którego wynika, że zainteresowanymi są osoby fizyczne będące wspólnikami spółki cywilnej - dwie osoby fizyczne. Wspólnicy spółki cywilnej nabyli specjalistyczną maszynę - ładowarka kołowa [...], rok produkcji 2015 (jako środek trwały wprowadzony do ewidencji środków trwałych spółki cywilnej) o wartości 381.300 zł brutto (310.000 zł netto). Spółka cywilna, której wspólnikami są Zainteresowani, w poprzednim roku podatkowym wygenerowała przychód w wysokości przekraczającej 2.000.000 euro. Jednak odrębnie u każdego ze wspólników przychód w poprzednim roku podatkowym nie przekroczył 2.000.000 euro.

Spór w przedmiotowej sprawie sprowadza się do tego czy wspólnik spółki cywilnej będący osobą fizyczną może być uznany za małego podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych a w konsekwencji może skorzystać z tego rodzaju odpisów amortyzacyjnych. Zdaniem Skarżącego odpowiedź na tak postawione pytanie jest pozytywna. Przeciwnego zdania jest organ podatkowy. W tak zarysowanym sporze rację należy przyznać Skarżącemu.

Stosownie do treści art. 5a pkt 20 updof ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku również przychodu ze sprzedaży u zmarłego przedsiębiorcy; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł. (...)

Zdaniem Sądu należy podzielić stanowisko Skarżącego, że będąc wspólnikiem spółki cywilnej należy go uznać za małego podatnika, po myśli art. 5a pkt 20 updof, co uprawnia go do zastosowania preferencji w postaci dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, stosownie do treści art. 22k ust. 7 updof. Zatem w tym względzie należy stwierdzić, że organ podatkowy naruszył ww. przepisy.

Niemniej jednak błędnym jest pogląd Skarżącego jakoby limit odpisów amortyzacyjnych przysługiwał wspólnikom niejako dwukrotnie czyli każdemu wspólnikowi z osobna. Należy wyraźnie bowiem oddzielić kwestię zastosowania preferencji po myśli art. 22k ust. 7 updof od realizacji tej preferencji, która musi uwzględniać inne przepisy przedmiotowej ustawy podatkowej.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 updof kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Zaś, zgodnie z art. 8 ust. 1 updof przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 updof).

Skoro rozliczenie kosztów uzyskania przychodów następuje proporcjonalnie do udziału wspólnika spółki niebędącej osobą prawną, to nie ma mowy o dwukrotnym limicie odpisu amortyzacyjnego - osobno dla każdego ze wspólników. Powyższe wspiera treść przepisu art. 22k ust. 13 updof zgodnie z którym w przypadku spółki niebędącej osobą prawną kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w ust. 7, odnosi się do łącznej wartości odpisów przypadających zgodnie z art. 8 na wspólników tej spółki".

(wyrok WSA we Wrocławiu z 18 maja 2023 r., sygn. akt I SA/Wr 616/22 - orzeczenie nieprawomocne)