Zakup okularów korekcyjnych przez przedsiębiorcę

Z uzasadnienia

"(...) w orzecznictwie sądowo-administracyjnym, wskazuje się, że: (...) zwrot »w celu« oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku - wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2012 r., sygn. akt II FSK 430/11 oraz z 17 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 3813/14.

Skoro jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Odnosząc się do przedstawionego przez Skarżącego wniosku i skargi stwierdzić należy, że wydatek na zakup okularów korekcyjnych ma na celu przede wszystkim ochronę jego zdrowia. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym. W sytuacji zaistnienia wady wzroku, czy też jej pogłębiania się, osoba fizyczna jest zmuszona do zakupu okularów korekcyjnych, niezależnie od tego, czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. Tak więc, bezpośrednim celem, jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków, jest ochrona wzroku (ochrona własnego zdrowia), a nie osiągnięcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Pomimo wskazania, że Skarżący będzie używał zakupionych okularów korekcyjnych wyłącznie do wykonywania obowiązków doradcy podatkowego, powyższy zakup jest uwarunkowany stanem zdrowia jego, tzn. wadą wzroku, która wymaga korekcji, a więc jest wydatkiem o charakterze osobistym, niezależnym od prowadzenia działalności gospodarczej.

W ocenie Sądu wydatki osobiste nie mają wpływu na działalność gospodarczą i nie są z nią związane.

(...) Skarżący podnosi w skardze, że: »(...) wada wzroku wnioskodawcy nie jest wadą wymagającą ciągłego używania okularów. W pozostałych aspektach życia wnioskodawca nie używał i nie zamierza używać okularów korekcyjnych«. Kierując się zasadami doświadczenia życiowego trudno uznać takie wyjaśnienia za przekonujące i wiarygodne. Osoba, której wzrok zmęczy się w pracy na tyle, że musi sięgać po okulary, z pewnością skorzysta z nich również w innych czynnościach życiowych już po zakończeniu pracy, by móc normalnie funkcjonować takich jak czytanie książek, korzystanie z komputera czy choćby odczytywanie wiadomości na telefonie komórkowym. Trudno więc tak jednoznacznie, jak czyni to skarżący, rozdzielić sferę zawodową od osobistej, w aspekcie korzystania z okularów korekcyjnych,

Zdaniem Sądu, słusznie więc organ uznał, że poniesienie wydatków na zakup okularów korekcyjnych nie ma wpływu na wysokość przychodów uzyskiwanych ze świadczenia usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ani też związku z prowadzoną działalnością jako źródłem przychodów. A zatem wydatek poniesiony na zakup okularów korekcyjnych do pracy przy komputerze nie może zostać zakwalifikowany jako koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".

(wyrok WSA w Białymstoku z 17 maja 2023 r., sygn. akt I SA/Bk 106/23 - orzeczenie nieprawomocne)