Ulga dla rodzin 4+

Zwolnienie z pdof dla tzw. rodzin 4+ zostało zapisane w dodanym z dniem 1 stycznia br. do art. 21 ust. 1 punkcie 153 ustawy o pdof. Dotyczy ono nieprzekraczających kwoty 85.528 zł przychodów osiągniętych ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia zawieranych w ramach działalności wykonywanej osobiście, z zasiłków macierzyńskich, pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej według skali podatkowej, podatkiem liniowym lub ryczałtem ewidencjonowanym albo rozliczanych w ramach tzw. IP Box-a. W obliczeniach kwoty zwolnienia nie są uwzględniane przychody podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie ustawy o pdof (np. z tzw. drobnych zleceń), zwolnione od podatku dochodowego (np. świadczenia finansowane z ZFŚS, należności za czas podróży służbowych albo wartość zakwaterowania pracowniczego) oraz od których zaniechano poboru podatku, np. wartość umorzonej subwencji z PFR (art. 21 ust. 39 ustawy o pdof).

Warunki do spełnienia

Z omawianej preferencji może skorzystać podatnik, który w roku podatkowym w stosunku do co najmniej czworga dzieci, spełniających warunki określone w art. 27ea ust. 1 pkt 2 ustawy o pdof, wykonywał władzę rodzicielską, pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało, lub sprawował funkcję rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą, a w przypadku pełnoletnich uczących się dzieci - wykonywał ciążący na nim obowiązek alimentacyjny albo sprawował funkcję rodziny zastępczej.

Zatem zwolnienie dotyczy podatników mających pod swoją opieką na podstawie wskazanych tytułów dzieci: małoletnie lub pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną oraz pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w krajowych lub zagranicznych przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe. Jednak przy ustalaniu prawa do zwolnienia w liczbie dzieci nie uwzględnia się dziecka, które w roku podatkowym, na podstawie orzeczenia sądu, zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych (nowy art. 21 ust. 45 ustawy o pdof). Ponadto do liczby tej nie wlicza się dzieci pełnoletnich uczących się, które w roku podatkowym: stosowały przepisy o podatku liniowym lub przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (...), z wyjątkiem ryczałtu ewidencjonowanego od przychodów z tzw. prywatnego najmu, w zakresie m.in. osiągniętych przychodów czy poniesionych kosztów, podlegały opodatkowaniu podatkiem tonażowym lub na zasadach określonych w ustawie o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych oraz uzyskały dochody, w łącznej wysokości przekraczającej 3.089 zł, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej, dochody z kapitałów pieniężnych lub przychody objęte ulgą dla młodych (art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o pdof) oraz ulgą na powrót (art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o pdof).

Stosowanie zwolnienia na etapie zaliczek na pdof

W odniesieniu do osób będących pracownikami oraz zleceniobiorcami uprawnionymi do korzystania z omawianego zwolnienia preferencję tę można stosować już w ciągu roku. Pracodawca lub zleceniodawca będący płatnikiem pdof przy poborze zaliczki na podatek uwzględnia to zwolnienie, jeżeli podatnik złoży płatnikowi sporządzone na piśmie oświadczenie, że spełnia warunki do jego stosowania (art. 32 ust. 1g i art. 41 ust. 11a ustawy o pdof). Oświadczenie jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia i zawiera klauzulę o treści: "Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń (art. 32 ust. 1h oraz art. 41 ust. 11b ustawy o pdof).

Oświadczenie to podatnik może złożyć w dowolnym momencie roku, natomiast płatnik stosuje zwolnienie najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie, nie dłużej niż do upływu terminu wskazanego przez podatnika. Jeżeli podatnik powiadomi płatnika o zmianie stanu faktycznego wynikającego z oświadczenia, płatnik nie uwzględnia zwolnienia najpóźniej od kolejnego miesiąca, w którym otrzymał powiadomienie.