Hulajnoga w kosztach przedsiębiorcy
Prowadzę szkołę nauki języka angielskiego dla dzieci. Zatrudniam głównie studentów, którzy świadczą usługi u klienta w domu. Na ich potrzeby zamierzam zakupić trzy hulajnogi elektryczne (każdą o wartości ok. 2.500 zł) z przeznaczeniem na dojazdy do klientów. Zakup tego rodzaju środków lokomocji usprawni dotarcie do klienta w zakorkowanym mieście oraz wyeliminuje koszty parkowania. Czy tego rodzaju wydatki mogę rozliczyć w firmowych kosztach podatkowych?
Od kilku lat hulajnogi elektryczne stanowią popularny miejski środek transportu wykorzystywany również w wielu firmach. Fiskus nie zabrania obciążania wydatkami na ich zakup kosztów firmowych, czemu daje wyraz w wydawanych interpretacjach. Podkreśla w nich jednak, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła powstawania przychodów każdorazowo spoczywa na podatniku. W analizowanej sytuacji Czytelnik nie powinien mieć z tym problemu.
Ponieważ jednostkowa wartość hulajnóg, o których mowa w pytaniu, nie przekracza 10.000 zł, wydatki z nimi związane mogą zostać w kosztach firmowych rozliczone na trzy sposoby.
Przedsiębiorca może zaliczyć hulajnogi do środków trwałych. Mogą one wówczas być amortyzowane na dwa sposoby, co wynika z art. 22f ust. 3 ustawy o pdof. Przepis ten w odniesieniu do środka trwałego o wartości nieprzekraczającej 10.000 zł wskazuje, że może on być amortyzowany w czasie lub jednorazowo.
Jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od tzw. niskocennego środka trwałego dokonuje się w miesiącu oddania go do używania albo w miesiącu następnym i w miesiącu dokonania tego odpisu obciąża się nim koszty podatkowe. Przy amortyzacji przeprowadzanej systematycznie w czasie wydatek na zakup składnika o takiej wartości jest kosztem poprzez dokonywane, zgodnie z art. 22h-22m ustawy o pdof, odpisy amortyzacyjne.
Jeśli dodatkowo środek trwały jest wykorzystywany sezonowo, jego amortyzacja przebiega według reguł wynikających z art. 22h ust. 1 pkt 3 ustawy o pdof. W oparciu o ten przepis odpisów amortyzacyjnych od takiego składnika dokonuje się tylko w okresie jego faktycznego wykorzystywania. Jednocześnie podatnik ma wybór pomiędzy dwoma sposobami wyliczania miesięcznego odpisu amortyzacyjnego. Decydując się na pierwszy z nich, dzieli roczną kwotę odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie. Natomiast stosując drugi - roczny odpis amortyzacyjny dzieli przez dwanaście miesięcy w roku.
Dla Prenumeratorów GOFIN | |
Kalkulatory amortyzacyjne dostępne w serwisie www.kalkulatory.gofin.pl |
Przedsiębiorca może również nie zaliczać do środków trwałych składnika, którego wartość początkowa nie przekracza 10.000 zł, nawet wtedy, gdy spełnia on ustawowe warunki do uznania go za środek trwały. Przy takiej decyzji wydatki na jego nabycie uwzględnia się bezpośrednio w kosztach uzyskania przychodów w miesiącu oddania go do używania (art. 22d ust. 1 ustawy o pdof). W takim przypadku będzie on składnikiem firmowego wyposażenia.
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 26.07.1991 r. o pdof (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.)
Ustawa z dnia 15.02.1992 r. o pdop (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.)
Ustawa z dnia 20.11.1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym... (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.)
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PodatekDochodowy.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
|