Wydatki na zakup usługi transportowej a koszty podatkowe

Spółka komandytowa (posiadająca status podatnika CIT od 1 maja 2021 r.) kupuje towary od kontrahentów krajowych, w związku z czym ponosi również wydatki na zakup usług transportowych, w celu przywiezienia tych towarów do firmy. Czy wydatki te należy zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami, czy są to tzw. koszty pośrednie? Dla celów bilansowych wydatki te bezpośrednio księgujemy w koszty.

Przypomnijmy, że od 1 stycznia 2021 r. obowiązują przepisy, na podstawie których spółki komandytowe uzyskały status podatnika CIT (utraciły one tym samym transparentność podatkową). Spółki te mogły jednak postanowić, że nowe zasady opodatkowania będą stosować dopiero od 1 maja 2021 r. Wówczas z tym dniem spółka komandytowa uzyskała status podatnika CIT (tak też jest w omawianym przypadku). Spółka komandytowa po uzyskaniu statusu podatnika CIT jest zobowiązana rozliczać podatek dochodowy od uzyskiwanych dochodów podobnie, jak inni podatnicy CIT.

Koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz koszty pośrednie

Dla celów CIT koszty uzyskania przychodów "dzieli" się generalnie na koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, tzw. koszty pośrednie. Prawidłowa kwalifikacja poniesionych kosztów jest bardzo ważna, ponieważ różny jest moment potrącalności tych kosztów. Przypomnijmy bowiem, że koszty bezpośrednio związane z przychodami są, co do zasady, potrącalne z chwilą uzyskania przychodu, którego bezpośrednio koszty te dotyczą. Natomiast tzw. koszty pośrednie są potrącalne w dacie ich poniesienia (jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą). Szczegółowo na ten temat piszemy w pkt 3.1. i 3.2. rozdziału I tego dodatku.

Usługa transportowa jako koszt podatkowy

W celu rozstrzygnięcia, czy koszty transportu towarów to koszty bezpośrednio, czy pośrednio związane z przychodami, wskazane jest kierować się zasadami wyceny takich składników majątku stosowanych przez jednostkę dla celów bilansowych.

Co do zasady, dla celów bilansowych wartość zakupionych towarów wycenia się według cen ich nabycia (por. art. 28 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości). Cena nabycia to cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu (bez podlegającego odliczeniu VAT), łącznie m.in. z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski.

W ramach uproszczenia jednostki mogą zamiennie wyceniać towary w cenach zakupu. Możliwość taka jest jednak dopuszczalna jedynie w sytuacji, gdy nie zniekształca to stanu aktywów oraz wyniku finansowego jednostki.

Zatem jeżeli jednostka wycenia zakupione towary według cen nabycia, to wartość usług transportowych zwiększa tę cenę, a w konsekwencji usługi takie mają dla celów podatkowych charakter kosztów bezpośrednio związanych z przychodami. Natomiast w przypadku, gdy jednostka wycenia nabyte towary w oparciu o cenę zakupu, wydatki na zakup usług transportowych odnoszone są bezpośrednio w wynik okresu. Wówczas dla celów podatkowych stanowią one koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem (tzw. koszty pośrednie).

Pytająca jednostka dla celów bilansowych wydatki na zakup usługi transportowej ujmuje bezpośrednio w kosztach, bez przypisywania ich do zakupionych towarów. Można zatem wnioskować, że wycenia towary według cen zakupu. Należałoby zatem uznać, że w omawianym przypadku wydatki na zakup usługi transportowej stanowią - dla celów CIT - tzw. koszty pośrednie, potrącalne w dacie poniesienia. Przypomnijmy, że za dzień poniesienia pośredniego kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.