Obowiązek poboru podatku, gdy suma należności wypłaconych podatnikowi przekroczyła 2.000.000 zł

Stosownie do art. 41 ust. 12 updof i art. 26 ust. 2e updop, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1-5a updof oraz art. 21 ust. 1 pkt 1 i art. 22 ust. 1 updop na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2.000.000 zł na rzecz tego samego podatnika, to osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w powołanych przepisach od nadwyżki ponad kwotę 2.000.000 zł.

W tym przypadku płatnicy nie mają możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Powołany art. 41 ust. 12 updof i art. 26 ust. 2e updop stosuje się odpowiednio do należności, które bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych nie zostały zakwalifikowane jako należności wymienione w art. 29 ust. 1 pkt 1 lub art. 30a ust. 1 pkt 1-5a updof i art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 updop (art. 41 ust. 12c updof i art. 26 ust. 2ec updop).

Podkreślenia wymaga, że od 1 stycznia 2022 r. art. 41 ust. 12 updof i art. 26 ust. 2e updop nie ma zastosowania do:

• należności wypłacanych za tzw. usługi niematerialne wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 updof i art. 21 ust. 1 pkt 2a updop,
• należności wypłacanych za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą/osoby prawne mające siedzibę za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Polski, wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 2 updof i art. 21 ust. 1 pkt 2 updop,
• należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych, wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 3 updof i art. 21 ust. 1 pkt 3 updop,
• przychodów uzyskanych na terytorium RP przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera, wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 4 updof i art. 21 ust. 1 pkt 4 updop,
• wypłat (świadczeń) lub postawionych do dyspozycji podatników PIT mających miejsce zamieszkania w Polsce, pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 30a ust. 1 pkt 4 updof (tj. dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych) - art. 41 ust. 12 updof, zdanie drugie,
• podmiotów będących podatnikami CIT, którzy mają siedzibę lub zarząd na terytorium Polski (art. 26 ust. 2eb updop),
• do wypłat realizowanych na rzecz podmiotu niepowiązanego w rozumieniu odpowiednio art. 23m ust. 1 pkt 4 updof i art. 11a ust. 1 pkt 4 updop (art. 41 ust. 12a updof i art. 26 ust. 2ea updop).

W przypadku należności wypłacanych w walucie obcej, na potrzeby ustalenia, czy przekroczona została kwota 2.000.000 zł, wypłacone należności przelicza się na złote według kursu średniego waluty obcej ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień:

• wypłaty lub postawienia do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych - w przypadku podatników PIT (art. 41 ust. 13 updof),
• wypłaty (wypłaty w rozumieniu art. 26 ust. 7 updop, czyli wykonania zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek) - w przypadku podatników CIT (art. 26 ust. 2k updop).

Stosownie do art. 41 ust. 14 updof i art. 26 ust. 2l updop, jeżeli nie można ustalić wysokości należności wypłaconych na rzecz tego samego podatnika, domniemywa się, że przekroczyła ona kwotę 2.000.000 zł.

Jeżeli rok podatkowy płatnika CIT jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę graniczną, od której będą miały zastosowanie zasady poboru podatku, oblicza się jako iloczyn 1/12 kwoty 2.000.000 zł i liczby rozpoczętych miesięcy roku podatkowego, w którym dokonano wypłaty tych należności (art. 26 ust. 2i updop).

W myśl art. 26 ust. 2j updop, jeżeli obliczenie kwoty wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 updop na rzecz podmiotu powiązanego, nie jest możliwe poprzez wskazanie roku podatkowego płatnika, należy odnieść się do obowiązującego u tego płatnika roku obrotowego, a w razie jego braku - obowiązującego u tego płatnika innego okresu o cechach właściwych dla roku obrotowego, nie dłuższego jednak niż 23 kolejne miesiące.