Koszty uzyskania przychodu przy sprzedaży majątku pozostałego po likwidacji spółki

Z uzasadnienia

"(...) spór pomiędzy stronami w istocie dotyczy stwierdzenia, czy nabycie przez wspólnika likwidowanej spółki z o.o. udziału we współwłasności nieruchomości oraz udziału w prawie wieczystego użytkowania - jako majątku pozostałego po likwidacji tej spółki, ma charakter odpłatny, czy charakter nieodpłatny w rozumieniu przepisów art. 30e ust. 2 w zw. z art. 22 ust. 6c i ust. 6d u.p.d.o.f. W konsekwencji, czy wnioskodawca zbywając, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie udziałów we współwłasności i w prawie wieczystego użytkowania, może pomniejszyć przychód ze sprzedaży tych udziałów o ich wartość określoną jako część majątku likwidacyjnego spółki z o.o. (art. 22 ust. 6c u.p.d.o.f.), czy też przyjmując, że nabycie takie ma charakter nieodpłatny, przychód ze sprzedaży udziałów może pomniejszyć jedynie o udokumentowane nakłady, które zwiększały wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6d u.p.d.o.f.).

Strona skarżąca wskazuje na odpłatny charakter nabycia udziałów we współwłasności i w użytkowaniu wieczystym, zaś organ interpretacyjny twierdzi, że nabycie miało charakter nieodpłatny, gdyż skarżący nie poniósł wydatku na nabycie tychże udziałów kosztem swojego majątku.

(...) należy wyprowadzić wniosek, że art. 22 ust. 6c u.p.d.o.f. ma zastosowanie wówczas, gdy zbywane nieruchomości i prawa majątkowe zbywca nabył w sposób odpłatny, a art. 22 ust. 6d u.p.d.o.f. wówczas, gdy nieruchomości te i prawa majątkowe nabył w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób.

Skarżący, jak wynika z wniosku o wydanie interpretacji, te udziały nabył w wyniku likwidacji spółki z o.o., której był udziałowcem. W tym stanie rzeczy, organ interpretacyjny powinien był zwrócić uwagę na regulacje ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (...), jako wskazujące na charakter nabycia zbywanych udziałów we współwłasności i prawie użytkowania wieczystego.

Zgodnie z art. 281 k.s.h. likwidatorzy sporządzają bilans otwarcia likwidacji, który składają zgromadzeniu wspólników do zatwierdzenia (§ 1). Do bilansu likwidacyjnego należy przyjąć wszystkie składniki aktywów według ich wartości zbywczej (§ 3). Po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli likwidowanej spółki kolejnym obowiązkiem likwidatora jest sporządzenie sprawozdania finansowego na dzień poprzedzający podział między wspólników pozostałego majątku (sprawozdania likwidacyjnego). Obowiązek sporządzenia takiego sprawozdania wynika jednoznacznie z treści art. 288 k.s.h. W skład tego sprawozdania wchodzi bilans likwidacyjny, z którego wynika tzw. »kwota likwidacyjna« (wyrażona w pieniądzu część wartości majątku spółki, który pozostaje po zakończeniu postępowania likwidacyjnego). Kwota ta stanowi wierzytelność wspólników w stosunku do spółki, co wynika z art. 286 k.s.h., zgodnie z którym podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli (§ 1). Majątek ten dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów, chyba że umowa spółki określa inne zasady podziału majątku (§ 2 i 3). Świadczenie co do zasady jest wypłacane w gotówce, jednak nie ma przeszkód, aby rozliczenie między wspólnikami nastąpiło poprzez podział składników majątku. W tym drugim przypadku za koszt uzyskania składników majątku należy uznać wartość ww. wierzytelności. Stanowi ona bowiem swoistego rodzaju »cenę«, płaconą przez wspólnika za składnik majątku; realizując swoje prawo do wierzytelności, wspólnik otrzymuje prawo własności składników majątku (w niniejszej sprawie udziały we współwłasności i w użytkowaniu wieczystym).

Wniosek o wydanie interpretacji wskazuje, że po zakończeniu postępowania likwidacyjnego pozostał wyrażony w pieniądzu majątek spółki, który podlegał podziałowi między wspólników. To oznacza, że w takim przypadku wspólnicy spółki, w tym skarżący, posiadali wierzytelność o wypłatę tej kwoty. Zaspokojenie tej wierzytelności, jak w niniejszej sprawie, może nastąpić poprzez wydanie pozostałego majątku w naturze, także w postaci nieruchomości lub praw majątkowych.

Jak stanowią przepisy k.s.h., w sporządzonym w związku z likwidacją spółki bilansie otwarcia likwidacji określana jest wartość majątku spółki, w tym nieruchomości i praw majątkowych (wartość zbywcza). Otrzymane przez wspólników w wyniku likwidacji spółki udział we współwłasności i prawo wieczystego użytkowania oznacza otrzymanie przez wspólników kwoty stanowiącej równowartość wierzytelności wspólników z tytułu podziału kwoty likwidacyjnej.

W związku z tym, jako udokumentowany koszt nabycia przez wspólników przedmiotowych udziałów, o którym mowa w art. 22 ust. 6c u.p.d.o.f., należy przyjąć określoną w bilansie likwidacyjnym wartość otrzymanych przez wspólników udziałów we współwłasności i prawie użytkowania wieczystego (wartość zbywcza). Jest to bowiem jedyna wartość jaka może być uznana za wartość wierzytelności przysługującej wspólnikom z tytułu »kwoty likwidacyjnej«.

W niniejszej sprawie nie ma zatem zastosowania art. 22 ust. 6d u.p.d.o.f., bowiem skarżący nie nabył zbywanych udziałów w sposób nieodpłatny".

(wyrok WSA w Gliwicach z 14 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 64/19 - orzeczenie nieprawomocne)