Koszty nabycia używanego budynku
Przedsiębiorca będący osobą fizyczną (zasady ogólne - podatek liniowy, podatkowa księga przychodów i rozchodów) w styczniu 2019 r. nabył budynek warsztatowy, który przez 33 lata był używany przez poprzedniego właściciela. Przed oddaniem budynku do używania dokonał jego ulepszenia, a następnie 3 kwietnia 2019 r. wprowadził go do ewidencji środków trwałych. Czy w tej sytuacji, ma on prawo do zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej zarówno w stosunku do samego budynku, jak i dokonanych przez siebie nakładów inwestycyjnych?
TAK. Należy jednak wskazać, że w opisanej sytuacji nie mamy do czynienia z ulepszeniem środka trwałego. Ulepszenie w rozumieniu ustawy o pdof następuje bowiem wyłącznie wówczas, gdy nakłady o określonym charakterze i w określonej wysokości ponoszone są na składnik majątku będący już środkiem trwałym, na co wskazuje art. 22g ust. 17 ustawy o pdof. Tymczasem budynek, o którym mowa w pytaniu, przed dokonaniem przez przedsiębiorcę nakładów na ten obiekt nie był jeszcze uznany za środek trwały. W związku z tym poniesione przez przedsiębiorcę nakłady na ten obiekt będą zwiększały wartość początkową budynku, która zostanie przyjęta za podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych bezpośrednio, a nie poprzez ulepszenie.
Wartość początkową środka trwałego nabywanego w drodze kupna określa się na podstawie ceny nabycia. Cenę tę wyznacza kwota należna zbywcy m.in. powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. Z art. 22g ust. 3 ustawy o pdof wynika, że są to w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, opłat notarialnych, skarbowych i innych.
Jak wynika z przywołanych uregulowań, katalog wydatków mających wpływ na wartość początkową środka trwałego nie jest zamknięty. W efekcie nakłady poniesione przez przedsiębiorcę - na dostosowanie nabytego budynku do jego potrzeb - będą podwyższały wartość początkową tego budynku z uwagi na to, że zostały poniesione przed oddaniem go do używania. Będą one podlegały rozliczeniu w kosztach w czasie poprzez odpisy amortyzacyjne.
W odniesieniu do nieruchomości niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu wynosi 2,5%, podatnicy mogą przyjąć indywidualną stawkę amortyzacyjną dla budynków (lokali) używanych. Okres amortyzacji według indywidualnej stawki dla tej kategorii budynków (lokali) niemieszkalnych nie może być krótszy niż okres będący różnicą 40 lat i liczby lat, które minęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych (przykład). Dodatkowo ustawodawca w art. 22j ust. 1 pkt 4 ustawy o pdof zawarł zastrzeżenie, że okres ten nie może być krótszy niż 10 lat.
Ujednolicony tekst ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dostępny jest w serwisie www.przepisy.gofin.pl.
Przykład
W styczniu 2019 r. przedsiębiorca opodatkowany na zasadach ogólnych zakupił budynek warsztatowy za kwotę 190.000 zł. W okresie od stycznia do marca 2019 r. dokonał w nim nakładów na dostosowanie do potrzeb swojej działalności na kwotę 37.000 zł. W kwietniu 2019 r. wprowadził go do ewidencji środków trwałych. Budynek ten poprzedni właściciel jako pierwszy wprowadził do ewidencji środków trwałych i używał przez 33 lata. Przedsiębiorca do amortyzacji tego budynku od wartości 227.000 zł może przyjąć dla celów podatkowych indywidualną stawkę amortyzacyjną w wysokości 10%. Co prawda, w oparciu o art. 22j ust. 1 pkt 4 ustawy o pdof, wyliczył, że 40 lat - 33 lata = 7 lat, jednak z uwagi na ustawowo dopuszczalny minimalny okres amortyzacji wynoszący 10 lat, najwyższą indywidualną stawką amortyzacyjną, jaką może zastosować, jest 10%. |
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PodatekDochodowy.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
|