Nabycie licencji na zdjęcia pobierane przez internet

Spółka nabyła od podmiotu (kontrahenta) mającego siedzibę w Holandii licencje na zdjęcia. Zakupione fotografie pobiera przez internet w ramach subskrypcji. Wykorzystuje je do odpłatnej działalności, zamieszczając na wytworzonych przez siebie produktach finalnych. Przy zapłacie za zdjęcia spółka nie ma możliwości poboru podatku. Czy posiadając certyfikat rezydencji kontrahenta, ma obowiązek pobrać podatek u źródła?

Spółka wypłacająca należności holenderskiemu kontrahentowi zobowiązana jest do pobierania i odprowadzania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych wypłat. Posiadając stosowny certyfikat rezydencji podmiotu z siedzibą w Holandii, spółka powinna pobrać podatek w wysokości określonej w umowie polsko-holenderskiej, tj. wysokości 5% kwoty wypłacanych należności brutto.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, przychody osób zagranicznych z tytułu należności wypłacanych im przez podmiot polski m.in. z tytułu praw autorskich lub praw pokrewnych oraz ze sprzedaży tych praw podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym, którego stawka wynosi 20% przychodów. Obowiązek pobrania tego podatku ma podmiot polski dokonujący na rzecz podmiotu zagranicznego wypłaty tego rodzaju należności (art. 26 ust. 1 updop).

Z art. 1 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 880 ze zm.) wynika, że utwory fotograficzne są przedmiotem prawa autorskiego. Wobec tego należności za wykorzystywanie cudzego utworu fotograficznego są objęte zakresem obowiązywania powołanego art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, jako należności z tytułu praw autorskich. Stąd też zakup praw do wykorzystywania cudzego utworu fotograficznego i wypłacana z tego tytułu należność podlega zakwalifikowaniu do należności z tytułu praw autorskich.

Polskie regulacje należy stosować z uwzględnieniem odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W omawianym przypadku zastosowanie będą miały postanowienia konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. nr 216, poz. 2120).

Z art. 12 ust. 1 konwencji wynika, że należności licencyjne powstające w Polsce i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Holandii, mogą podlegać opodatkowaniu w Holandii. Jednak takie należności mogą być opodatkowane także w Polsce, tj. w państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem polskim, z tym że podatek nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych należności, jeżeli odbiorcą jest osoba uprawniona do należności licencyjnych (art. 12 ust. 2 konwencji). Oznacza to, że postanowienia konwencji ograniczają prawo Polski do opodatkowania u źródła tej kategorii dochodów do 5% wypłaconych należności brutto.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 konwencji, określenie "należności licencyjne" oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Ponieważ należności za fotografie podlegają zakwalifikowaniu do należności z tytułu praw autorskich do dzieła artystycznego, to należności wypłacane z tytułu tych praw kontrahentowi mającemu siedzibę w Holandii, mogą podlegać opodatkowaniu według stawki wynikającej z konwencji, tj. w wysokości 5% kwoty brutto wypłacanych należności.

Należy jednak pamiętać o art. 26 ust. 1 updop, z którego wynika, że zastosowanie przez płatnika stawki podatku wynikającej z umowy wymaga uzyskania od podmiotu zagranicznego jego certyfikatu rezydencji podatkowej. W sytuacji opisanej w pytaniu spółka posiada certyfikat swojego zagranicznego kontrahenta. W tej sytuacji jest zobowiązana, jako płatnik, do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 26 ust. 1 w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 updop w wysokości określonej w art. 12 ust. 2 konwencji polsko-holenderskiej, tj. 5% kwoty brutto wypłaconych należności.

Spółka zastrzegła, że wypłaca nierezydentowi należności bez pomniejszania o podatek, gdyż nie ma możliwości jego pobrania. W takiej sytuacji może pokryć podatek z własnych środków, obliczając go z zastosowaniem mechanizmu ubruttowienia. Co więcej, po ubruttowieniu należności o wartość podatku zryczałtowanego pobieranego u źródła w związku z dokonywanymi płatnościami spółka ma prawo do zaliczenia równowartości tego podatku w koszty uzyskania przychodów. Taki sposób rozliczenia jest akceptowany przez organy podatkowe (por. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 września 2015 r., nr IBPB-1-3/4510-186/15/IZ).