Używanie nieodpłatnie samochodu zastępczego
W styczniu 2017 r. nabyłem w salonie nowy samochód osobowy, który zaliczyłem do środków trwałych w prowadzonej działalności. Zgodnie z umową zawartą z dealerem w przypadku oddania zakupionego samochodu do serwisu w celu naprawy istnieje możliwość korzystania nieodpłatnie z udostępnionego auta zastępczego. We wrześniu br. planuję oddać auto do serwisu. Skorzystam więc z możliwości używania nieodpłatnie zastępczego samochodu osobowego. Czy z tego tytułu powinienem rozpoznać przychód firmowy z nieodpłatnych świadczeń? Czy wydatki poniesione na paliwo do tego samochodu będę miał prawo ująć w kosztach działalności?
Brak zapłaty w pieniądzu za udostępniony przez dealera na czas serwisowania samochód zastępczy nie świadczy jeszcze o tym, że użytkownik tego pojazdu uzyskał nieodpłatne świadczenie.
Z nieodpłatnością mamy do czynienia w przypadku umów o charakterze jednostronnie zobowiązującym. Do tego typu umów nie można jednak zaliczyć umowy sprzedaży przedsiębiorcy samochodu osobowego przez dealera. W takiej umowie dealer zobowiązuje się bowiem przenieść na przedsiębiorcę własność samochodu oraz mu go wydać, a przedsiębiorca zobowiązuje się samochód odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Dodatkowe zapisy w takiej umowie mogą zobowiązywać dealera m.in. do udostępnienia samochodu zastępczego na czas serwisowania nabytego pojazdu.
W efekcie, gdy udostępnienie takiego auta jest realizacją zobowiązań wynikających z zawartej umowy sprzedaży, to brak jest podstaw do uznania, że przedsiębiorca w takiej sytuacji uzyskuje bezpłatne świadczenie. Tym samym nie powstaje u niego przychód z działalności gospodarczej.
Z kolei wydatkami na zakup paliwa do osobowego samochodu zastępczego przedsiębiorca może obciążać firmowe koszty podatkowe jedynie wówczas, gdy będzie dla niego prowadził ewidencję przebiegu. Stanowią one koszty w ramach wynikającego z tej ewidencji limitu tzw. kilometrówki.
Wzór ewidencji przebiegu pojazdu dostępny jest w serwisie www.druki.gofin.pl, w dziale Podatki dochodowe.
Gdy bowiem autem zastępczym jest samochód osobowy, to wydatki z tytułu jego używania (np. zakup paliwa) należy rozliczać na analogicznych zasadach jak wydatki na użytkowanie każdego innego samochodu osobowego niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych. Oznacza to, że ma do nich zastosowanie ograniczenie określone w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o pdof. Przepis ten wskazuje, że firmowe koszty można obciążać wydatkami na użytkowanie takiego auta jedynie do wysokości kwoty wynikającej z pomnożenia ilości kilometrów przejechanych na potrzeby wykonywanej działalności i obowiązującej stawki za 1 km przebiegu pojazdu. W celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W razie jej braku wydatki poniesione z tytułu używania samochodu nie są kosztami podatkowymi (art. 23 ust. 5 ustawy o pdof).
| Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
| www.PodatekDochodowy.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
z obszernym komentarzem »
Firma »
Aplikacja mobilna dla Księgowych »
Księgowego,Kadrowego,VAT »
Serwisy internetowe »
Pobierz darmową aplikację »
Posłuchaj »
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
| ||||||||||||
|
||||||||||||