Dochodzone od pracodawcy na drodze cywilnoprawnej odszkodowanie za wypadek przy pracy
W przypadku gdy pracodawca ponosi odpowiedzialność (na zasadzie winy lub ryzyka) za wypadek przy pracy, w wyniku którego:
- pracownik wymaga długotrwałego leczenia lub
- pogorszyły się jego widoki na przyszłość albo
- doszło do częściowej lub całkowitej utraty zdolności do pracy,
możliwe jest dochodzenie od pracodawcy dodatkowych świadczeń na drodze cywilnoprawnej. Stosowne w tym zakresie uregulowania zawarte są w art. 444 Kodeksu cywilnego.
Z art. 444 § 1 K.c. wynika, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu. Z kolei art. 444 § 2 i 3 K.c. stanowi odpowiednio, że:
- jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty,
- jeżeli w chwili wydania wyroku szkody nie da się dokładnie ustalić, poszkodowanemu może być przyznana renta tymczasowa.
Do renty, o której mowa w art. 444 § 2 lub 3 K.c., zastosowanie będzie miało zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 3c updof. Przepis ten stanowi wprost, że wolne od podatku są odszkodowania w postaci renty otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość.
Poza zakresem tego zwolnienia pozostają natomiast świadczenia, które mogą być przyznane poszkodowanemu na podstawie art. 444 § 1 K.c. W orzecznictwie sądowym wyrażany jest pogląd, według którego odszkodowania te korzystają ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 updof. Zdaniem sądów art. 444 § 1 K.c. określa zakres i sposób naprawienia szkody, stanowiąc w szczególności, że naprawieniu podlegają wszelkie wynikłe z uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia koszty. Przedmiotowe unormowanie określa zatem zasady ustalania odszkodowania, a nie jedynie ogólne przesłanki jego ustalenia. Tak wynika m.in. z wyroku NSA z 26 maja 2017 r., sygn. akt II FSK 1198/15 i II FSK 1277/15 oraz z 7 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 2008/11. Należy podkreślić, że ze stanów faktycznych rozpatrywanych przez Sąd nie wynika, aby podstawą wypłaty odszkodowań była umowa lub ugoda inna niż sądowa. Odszkodowania wynikające bowiem z umów lub ugód pozasądowych znajdują się poza zakresem zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3 updof.
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PodatekDochodowy.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
|